Mahsulotlarni sertifikatlashtirish tartibi. Sertifikatlashtirish sxemalarining qo‘llanilishi
Reja:
Sertifikatlashtirish sxemalari.
Sertifikatlashtirish omillari.
Ekspert – auditorlar.
Xalqaro ISO 9000 seriyasidagi standartlar boyicha ishlarni tashkil etish.
Sifat tu
Tayanch ibotalar: sertifikatlashtirish sxemalari, ekspert – auditor, sifat tugaraklari.
Sertifikatlashtirish sxemalari
Sertifikatlashtirish boyicha ISO tarkibidagi qumita tomonidan tayyorlangan hujjatda uchinchi tomon tarafidan amalga oshiriladigan sertifikatlashtirishning sakkizta sxemasi berilgan:
Birinchi sxema. Bu sxema bilan faqat mahsulot namunalari turlarini standartlar talablariga muvofiqligini maxsus tasdiqlangan sinov tashkilotlarida sinovdan o‘tkaziladi. Bu xildagi sertifikatlashtirishda sinovga taqdim etilgan namunani belgilangan talablarga muvofiqligi tasdiqlanadi, xolos. Bu yo‘l o‘zining soddaligi va uncha ko‘p xarajat talab qilmasligi tufayli milliy va xalqaro savdo munosabatlarida muayyan darajada tarqalgan.
Ikkinchi sxema. Bu sxemada mahsulotning namuna turlarini maxsus tasdiqlangan sinov tashkilotlarida sinovdan o‘tkazilib, so‘ngra uning sifatini savdo shaxobchalaridan vaqti – vaqti bilan olinadigan namunalar asosida nazorat qilib boriladi. Bu usul taqdim etilgan namunalar sifatini baholash bilan seriyali chiqayotgan mahsulotning sifatini ham baholash imkonini beradi. Usulning afzalligi uning soddaligidadir. Uning kamchiligiga esa nazorat sinovlar natijasiga qarab, agar mahsulot standart talablariga nomuvofiqligi aniqlanilsa, baribir uni savdo shaxobchalaridan chiqarib tashlash mumkin bo‘lmaydi yoki uni chiqarib tashlash uchun birmuncha qiyinchiliklar tug‘iladi.
Uchinchi sxema. Bu sxema mahsulot namunalarining turlarini maxsus tasdiqlangan sinov tashkilotlarida o‘tkazish, so‘ngra sotuvchi yoki iste’molchiga yubormasdan turib vaqti – vaqti bilan namunalarning tekshiruvini nazorat qilishga asoslanadi. Ikkinchi sxemadan farqlanuvchi tomoni shuki mahsulot savdo shaxobchalariga tushmasdan turib, sinov nazorati o‘tkaziladi va standartga nomuvofiqligi aniqlansa, mahsulotning iste’molchiga jo‘natilishi tuxtatiladi.
To‘rtinchi sxema. Mahsulot namunalarining turlarini xuddi 1 – va 3 – sxemalardagidek sinovdan o‘tkazishga asoslangan bo‘lib, so‘ngra savdo shaxobchasidagi hamda ishlab chiqarishdan olingan namunalarning tekshirish nazorati vaqti vaqti bilan o‘tkazish orqali mahsulotning sifati hisobga olinadi. Bu holda mahsulot ishlab chiqarilgan bo‘lib, uning chiqarilishiga ma’lum xarajatlar bo‘lgandan keyin standart talablariga nomuvofiqligi aniqlanadi.
Beshinchi sxema. Bu sxema mahsulot namuna turlarini tasdiqlangan sinov tashkilotlarida o‘tkazishga va mahsulot ishlab chiqarishning sifatini baholashga asoslangan bo‘lib, so‘ngra savdo shaxobchasida ishlab chiqarishda namunalar sifatini vaqti – vaqti bilan tekshirilib nazorat qilib boriladi. Bu sertifikatlashtirish usuli faqat mahsulotning sifatini nazorat qilibgina qolmay, balki korxonada chiqariladigan mahsulotning sifatini kerakli darajada bo‘lishini ham nazorat qiladi. Tabiiyki, korxonadagi mahsulot sifatini ta’minlashda, tizimni baholanishida uning mezonini aniqlash muhim ahamiyatga ega. Ushbu usul sanoati rivojlangan mamlakatlarda hamda xalqaro sertifikatlashtirish tizimlarida eng ko‘p tarqalgan sxemadir. Birinchi, turtinchi sxemalarga qaraganda bu sxema eng murakkab va nisbatan qimmatroq turadigan sxema bo‘lib, uning afzalligi iste’molchi mahsulot sifat darajasini yuqori ekanligiga ishonch hosil qiladi, bu esa asosiy mezon hisoblanadi.
Oltinchi sxema faqat korxonadagi mahsulotning sifatini ta’minlash bilan tizimni baholanishini o‘tkazishga mo‘ljallangan. Bu usul ayrim vaqtda korxona – tayyorlovchini attestatlash deb ham yuritiladi. Bu xil sertifikatlashtirishda faqat korxonaning belgilangan sifat darajadagi mahsulotni chiqarish qobiliyati baholanadi.
Yettinchi sxema. Mahsulotning har bir tayyorlangan to‘dasidan sinovlarga tanlab olishga asoslangan. Tanlab olish sinovlarining natijalariga qarab to‘dani ortish uchun qaror qabul qilinishi aniqlanadi. Bu xildagi sertifikatlashtirish uchun tanlanmaning hajmi aniqlanishi lozim, bu esa tayyorlangan to‘daning katta kichikligiga maqbul bo‘ladigan sifat darajasiga bog‘liq. Qabul qilingan qoidaga asosan tanlanmani to‘plash vakolatlangan sinov tashkilotlari tomonidan amalga oshiriladi. Bu xil sertifikatlashtirishning qo‘llanilishi statistik usulni qo‘llash bilan bog‘liqdir.
Sakkizinchi sxema. Har bir tayyorlangan, ayrim buyumning standartlar talabiga muvofiqligi sinovlar o‘tkazib aniqlashga asoslangan. Bu sertifikatlashtirish usulida yuqorida 1–7 sxemalariga qaraganda ta’minlovchining mas‘uliyati ancha yuqori. Tabiiyki muvaffaqiyatli sinovlardan o‘tgan buyumlargina sertifikat yoki muvofiqlik belgisini oladi. 8 – sxema mahsulotga nisbatan yuqori va qat‘iyrok talablar qoyilganda ishlatilishga asoslangan yoki mahsulotning ishlatilish natijasida standart talablariga mos kelmasligi iste’molchiga katta iqtisodiy zarar yetkazganida qo‘llaniladi. Bu xil sertifikatlashtirish qimmatbaho metallardan va qotishmalardan tayyorlanadigan buyumlarda ko‘proq qo‘llaniladi. Bundan asosiy maqsad qimmatbaho metallarning belgilangan miqdorini, tarkibini va buyumning tozaligini tekshirishdir.
Hozirgi vaqtda har bir sertifikatlashtirish sxemasining afzalligi va kamchiliklari tahlil etilgan. Bularning ichida eng mukammal va murakkabi beshinchi sxemadir. Bu sxema to‘liq bo‘lganligi uchun uni asos qilib olib, hozirgi zamon xalqaro sertifikatlashtirish tizimi yaratilmoqda.
12.2. Sertifikatlashtirish omillari
Sertifikatlashtirish sohasidagi ishlarni amalga oshirishda quyidagi asosiy omillar hal qiluvchi o‘rin tutadi:
– tashqi va ichki bozordagi iste’molchining manfaatlariga mos keladigan mahsulot uchun mezonni to‘g‘ri tanlash;
– sertifikatlashtirish ishlarini o‘tkazishda xolislik (haqqoniyat) bo‘lishi.
Ta’minlovchining buyumi (mahsuloti) har doim ham belgilangan standart talablariga mos keladi degan ko‘rsatmasi hamma vaqt ham qabul qilinavermaydi. Chunki u mahsulot sifatini tekshirishda o‘zining shaxsiy tekshirish tizimini tuzadi, bu deyarli bozorda ham, sanoatda ham keng yoyilgan yo‘llardan biridir.
Lekin hozirgi zamon fan, texnika va texnologik jarayonlarning eng qulay va samarador tizimi shunday bo‘lishi lozimki, buning natijasida mahsulot ishlab chiqaruvchiga nisbatan hech qanday ta‘sir etilmasligi lozim. Tashqi savdo va xalqaro iqtisodiy aloqalar nuqtai nazaridan sertifikatlashtirish faoliyati mustaqil bo‘lishi alohida ahamiyat kasb etadi. Shunday sertifikatlashtirishni boshqaruvchi idora standartlashtirish idoralari hamda tijorat tashkilotlari yoki davlat muassasalari bo‘lishi mumkin. Ular o‘zlarining sinov o‘tkazuvchi laboratoriyalariga ega bo‘lib, mahsulotni tekshiradigan xodimni ishga layoqatliligini tekshiradi hamda korxonalardagi sifat tizimini boshqarishdagi ishlarni amalga oshiradi, uslubiy ta’minlash va boshqa quyidagi ishlarni bajaradi:
– texnologik jarayonlarning turg‘unligini ta’minlash;
– uchinchi tomon tarafidan bajariladigan sertifikatlashtirish tizimi o‘z tarkibiga mahsulot sinovlarini oladi, bu esa o‘z navbatida mahsulotni standart talablariga muvofiqligini (mosligini), aniqlashda kerakli vosita hisoblanadi;
– yakka olinadigan mahsulot uchun amaliy va iqtisodiy talablarga javob beruvchi sertifikatlashtirish tizimin aniqlash;
– sertifikatlashtirish tartib, usullari va ishlashini boshqa sertifikatlashtirish tizimlari bilan taqqoslash;
– buyum (mol) yoki mahsulotlarni sertifikatlashtirish idorasi tomonidan haqiqiyligi ko‘rib chiqilganligi yoki ma‘qullanganligini, tegishli markazlarda yoki akkreditatsiyalangan laboratoriyalarda tekshirilganligini isbotlovchi belgi (tamg‘a) bo‘lishi, maxsus belgi, etiketkalar, ilova qilib yuboriladigan hujjat – sertifikatlar yoki sertifikatlashtirilgan buyumlar (mollar) royxatiga kiritilishi lozim yoki sertifikatlash huquqiga ega bo‘lgan korxonada mahsulotni chiqarish uchun taqdimnomasi bo‘lishi kerak.
Sertifikatlashtirish turli shakllarda bo‘lib, uni tayyorlash va o‘tkazish uchun yarim vazifalarni bajarilishi tartibi o‘z navbatida mahsulot turiga, qonunlar majmuining milliy xususiyatlariga va boshqa qator omillarga bog‘liq bo‘ladi.
Sertifikalashtirishni tayyorlash va uni o‘tkazishda asosiy ishlar qatoriga:
– sertifikatlashtiruvchi maqsluotni tanlash;
– mahsulotga sertifikatlashtirishda belgilanadigan talablarni, tavsiflarni tanlash;
– sertifikatlashtiruvchi mahsulotni ishlab chiqarish sharoitlarini tekshirish;
– sinov laboratoriyalarini akkreditlash;
– sertifikatlashtirish sinovlarini o‘tkazish;
– muvofiqlik sertifikatini berish va muvofiqlik belgisi bilan mahsulotni belgilash (tamg‘alash)lar kiradi.
Sertifikatlashtirish Milliy tizimining me’yoriy hujjatlarida sertifikatlashtirishga tayyorgarlik ko‘rish va uni o‘tkazish tartiblari quyidagicha belgilangan (sxemaga qarang):
12.3. Ekspert – auditorlar
Sertifikatlashtirish bilan bog‘liq bo‘lgan faoliyatda faol qatnashuvchi shaxs bu ekspert – auditordir. U odatda sifat tizimlarini, ishlab chiqarishni va mahsulotni sertifikatlashtirishda, sinov laboratoriyalarini akkreditlashda va boshqa ishlarda qatnashishi mumkin.
Ekspert – auditor tahlil qilish, mantiqiy asoslash, o‘zining fikrini qattiq va asoslangan holda himoya qilishlik; ijodiy qobiliyatga va murakkab vaziyatda to‘g‘ri qaror qabul qilish xususiyatlariga ega bo‘lishi; haqqoniy, ma‘suliyatli, printsipial ravishda hayrihoh, xushmuomalali, odobli va o‘zini tutabilishlik kabi shaxsiy sifatlarga ega bo‘lishi kerak. Ekspert – auditor tekshirilayotgan obyektning xodimlari bilan aloqada bo‘lish va kerakli hujjatlar bilan tanishish; ma’lumot uchun har qanday qo‘shimcha ma’lumotlar talab qilish (sertifikatlashtirish maqsadlari uchun); tizimda amaldagi meyoriy – uslubiy hujjat – larni takomillashtirish boyicha o‘z taklifini berish; sertifikatlashtiriluvchi mahsulot, jarayon, xizmatlar, sifat tizimi va ishlab chiqarish boyicha rejalarni tuzatish yuzasidan o‘z mulohazalarini kiritish huquqiga egadir.
Korxonalarda sertifikatlashtirish sohasidagi ishlarni inobatga olib, sertifikatlashtirish milliy idorasi “O‘zstandart Agentligi” tomonidan ekspert – auditorlar tayyorlash maxsus kurslari tashkil etilib, bu sohadagi o‘qishning tashkiliy tomonlari O‘zSMSITI ning asosiy faoliyatlaridan biri deb qaralmoqda. Ekspert – auditorlarni tayyorlash odatda ikki bosqichda olib boriladi: nazariy bilimlarni olish va attestatlash natijasida ularga tegishli rasmiy hujjatlar topshirish.
Maxsus kurs tinglovchilarining nazariy bilimlarini “O‘zstandart” agentligi tomonidan tuzilgan maxsus komissiya baholaydi. Baholanish natijalari yetarli darajada bo‘lsa, ularga sertifikatlashtirish milliy tizimining ekspert – auditori degan guvohnomasi beriladi (agar attestatlashdan o‘tmasa rad etiladi).
Ekspert – auditorlar ularga yuklatilgan vazifalari boyicha muayyan burch va ma‘suliyatlarga egadirlar.
12.4. Xalqaro ISO 9000 seriyasidagi standartlar boyicha ishlarni
tashkil etish
9000 seriyadagi ISO xalqaro standartlari sifat tizimlarini korxonalarda tadbiq etishga mo‘ljallangan xalqaro modellar bo‘lib hisoblanadi.
Chet davlatlarda sifat tizimi bo‘lmagan korxona yoki firma bilan ishlab bo‘lmaydi. Chunki birinchidan hech qanday kafolat yo‘q, ikkinchidan esa siz shartnoma tuzganingizda ham, siz bilan ishlovchi boshqa sub‘ektlar bundan boxabar bo‘lganlarida ularning sizga nisbatan ishonchlari kamayishi mumkin. Shu sababdan sifat tizimlariga nihoyatda jiddiy ahamiyat berishimiz kerak.
Hozirda respublikamizda xalqaro sifat tizimlarini tadbiq etgan yoki bunga harakat qilayotgan korxonalar soni ko‘payib bormoqda. Chkalov nomidagi TAICHB, Qimmatli qog‘ozlar kombinati tizimlari asosan ISO 9001, ISO 9002 va ISO 9003 standartlarida ko‘zda tutilgan bo‘lib, bu modellar o‘zaro ko‘lami bilan farq qiladi.
ISO ning sifat ta’minoti xususidagi asosiy standartlari:
ISO 9000, “Sifatni umumiy boshqarish va sifatni ta’minlash boyicha standartlar. Tanlash va qo‘llash boyicha rahbariy ko‘rsatmalar”;
ISO 9001, “Sifat tizimlari. Loyihalashda va (yoki) ishlab chiqarishda, yig‘ishda va xizmat ko‘rsatishda sifatni ta’minlaydigan model”;
ISO 9004, “Sifatni umumiy boshqarish sifat tizimlarining elementlari. Rahbariy ko‘rsatmalar”;
ISO 10011 “Sifat tizimlarini tekshirishda rahbariy ko‘rsatmalar”;
ISO 10012 “O‘lchash vositalarining sifatini ta’minlaydigan talablar”.
Bular bilan bir qatorda Xalqaro standartlashtirish tashkiloti uch tilda atamalar lug‘ati yaratgan bo‘lib, mahsulot sifatini ta’minlash sohasida ularning ta’riflarini ham ishlab chiqqan. Bulardan tashqari ISO/XEK (MEK) (Xalqaro elektrotexnika komissiyasi) tomonidan ham bir qancha meyoriy hujjatlar ishlab chiqilgan.
2002 yili mazkur standartlarning yangi versiyalari qabul qilindi. Bunga ko‘ra standartlarda sezilarli darajada ham tarkibiy, ham mazmunan o‘zgarishlar kiritildi. Standartlarning soni ham 2 taga kamaydi. Agar oldingi standart (ISO 9001) bandlar 20 ta bo‘lgan bo‘lsa, endilikda ular 8 taga keltirildi.
Eng asosiysi, bu standartlar ustivor sifatida sifatni doimiy tarzda yaxshilab borish siyosatini qo‘llaydi va iste’molchining talabi bajarilgan bo‘lishini talab qiladi.
12.5. Sifat tugaraklari
Mahsulot sifatini yaxshilashda zarur va muhim omillardan biri sifat to‘garaklari (guruhlarining) faoliyatidir.
Sifat tugaraklari ishchilar, muxandislar va xizmatchilardan tashkil topgan ixtiyoriy jamoa yig‘ilmalaridir. Ularning soni va tarkibi ishlab chiqarishning ehtiyojidan va aniq ish sharoitlaridan kelib chiqadi.
Sifat to‘garaklarining asosiy maqsadi sifatni yaxshilashning tub mohiyatini anglash, texnologik jarayonlarni takomillashtirish, mehnatni va ishlab chiqarishni tashkil qilish bilan bog‘liq bo‘lgan takliflarni joriy qilishdan iborat. Buning uchun ishlab chiqarilayotgan mahsulotning ishonchliligini, chidamliligini oshirish, yuqori navli buyumlarni ishlab chiqarishni ko‘paytirish, yaroqsizlikni va reklamatsiyalarni kamaytirish, mehnat unumdorligini oshirish, ishlab chiqarish sur‘atini yaxshilash, resurslarni tejamkorlik va iqtisod qilib sarflash lozim. Ko‘pgina mamlakatlar o‘z mahsulotlarining sifatini oshirish uchun ma’lum tadbirlar, tajribalarga suyanib ozmi ko‘pmi yutuqlarga erishgan. Jumladan, Yaponiya davlati dunyodagi rivojlangan mamlakatlar ichida ajralib turadi. Bu yerda sifat to‘garagiga alohida e‘tibor bilan qaraydi. 60 – yillar boshida Yaponiyada birinchi marta sifat to‘garagi vujudga keldi. Buning sababi bor, albatta. Yaponiya joylashishiga qarab aholisi zich yashaydigan geografik obyekt bo‘lib, o‘zining yer osti boyliklariga deyarli ega emas. Territoriyasining taxminan 70 foizi tog‘liklarni tashkil etgan bo‘lib, sanoatning rivojlanishida o‘zining hom ashyosiga umid bog‘lashi o‘rinsiz bo‘lar edi. Bu holda Yaponiya o‘z xalqini oziq – ovqat bilan ta’minlay olmas, sanoatni esa yetarli darajada rivojlantira olmasdi. Sanoat va energetika uchun tashqaridan keltiriladigan hom ashyo tilla, qimmatbaho toshlar va eksport mahsulotlari bilan to‘lanishi mumkin edi.
Yaponiyada na tilla, na qimmatbaho tosh, na yer osti boyliklari mavjud. Shu sababli u eksportni kuchaytirishga e’tiborni karatdai. Hozirgi vaqtda Yaponiya dunyo eksportidagi mahsulotlarning aksariyat qismida asosiy xiliga yetakchilik qilmoqda. Bularga dastgohlar, optika asboblari, radiopriyomniklar, fotoapparatlar, kemalar, yengil va yuk tashuvchi avtomobillar, televizorlar, videomagnitofonlar, orgtexnika mahsulotlari, soatlar, g‘ildiraklar, sun‘iy toladan bo‘lgan matolar, po‘lat tahtalar va boshqalar kiradi.
1962 yildan boshlab Yaponiyada “Ustalar va brigadalar uchun cifatni boshqarish” jurnali chiqa boshladi. Bundan maqsad jurnal sahifalarida bosilib chiqadigan materiallar va maqolalar orqali sifatni boshqarish tizimidagi yangiliklarni ko‘pchilikka, ayniqsa ishchilarga o‘z vaqtida yetkazish, ba’zi ko‘rsatmalarni tushunarli bo‘lishini ta’minlash. Bundan tashqari quyidagi muhim masalalarga jiddiy e‘tibor berila borildi:
– sifat nazorati sohasida ishlaydigan xodimlarning malakasi va layoqatliligini oshirish;
– sifat nazorati usullarini targ‘ibot qilish;
– tinglovchilar uchun har bir tsex miqyosida, sifat to‘garagi deb ataluvchi, tsexlarda sifat nazoratini takomillashtirishiga asos bo‘luvchi to‘garaklar tashkil qilish.
Natijada Yaponiyadagi voqealar quyidagicha rivojlandi: 1967 yil, iyun oyida 10 mingga yaqin shunday to‘garaklar qayd qilingan bo‘lsa, 1969 yilda bu raqam 15 mingni, 1979 yilning iyun oyida 100 mingni tashkil qildi. 1987 yil mart oyida Yaponiyada sifat to‘garagi o‘zining 5 yilligini nishonladi. Bu davrga kelib sifat to‘garaklarining soni 50 mingni tashkil qilib, bu ko‘rsatkich har yili 10 mingga oshib bormoqda. Uning qatnashchilarining soni esa milliondan oshib ketdi. Shuni alohida aytish lozimki, Yaponiyadagi to‘garaklar o‘z oldiga ishlab chiqarish jarayonlarini takomillashtirish hisobiga mahsulot sifatini tubdan oshirishni maqsad qilib qoyishgan.
Yaponiya usulining yana bir xarakterli tomoni to‘garaklarning ishlarini muntazam ravishda olimlar va muhandislar ittifoqi tomonidan kuzatiladi, o‘rganiladi va tahlil qilinib boriladi. So‘ngi ma’lumotlarga qaraganda sifat to‘garaklarining 50 foizdan ortig‘i yuqori rahbarlarning tashabbusi orqali tashkil qilinadi. To‘garak tashkilotchilarining maqsadiga ko‘ra quyidagi umumlashgan to‘garaklar tashkil qilingan: ishlab chiqarish samaradorligini oshirish (31,6 foiz), mahsulot sifatini yaxshilash (16,4 foiz), sifatga bo‘lgan xarajatlarni kamaytirish (13,8 foiz). Taxminan 38 foiz to‘garaklar bir yilda ikkita mavzuni, 16,5 foizi – uchta va taxminan 23 foizi 1 mavzuni ishlab chiqadi.
Hozirgi vaqtda sifat to‘garaklari Amerika Qo‘shma Shtatlarida, Yevropa mamlakatlarida hamda Xitoy Xalq respublikasida ham faol ishlab turibdi.
AQSH firmalarining xarakterli tomoni shuki, ular ishlab chiqarishning ayrim uchastkalarida tajribaviy to‘garaklar tashkil qilishadi va ijobiy natijadan so‘nggina uni keng ko‘lamda joriy qila boshlaydilar.
AQShda to‘garak a‘zolari ish vaqtida haftasiga bir marta 1 soat ichida yig‘ilishadi, to‘garakning ishlari esa ishdan tashqari paytda o‘tkazilib, ularga oshirilgan stavkalarda haq to‘lanadi.
Aksariyat hollarda AQSH firmalaridagi sifat to‘garaklari 1,5 – 2 yil mobaynida faoliyat yuritadilar, halos. Bunga asosiy sabab firma rahbarlari tomonidan ularni butkul qo‘llashning yo‘qligi, to‘garak a‘zolarining qo‘shimcha harajatlar bilan bog‘liq takliflarining qondiraverilmasligi va o‘qitish tizimining yetarli darajada mukammal emasligidadir. Shuning uchun hozirga kelib, ularga ma’lum talablar qoyilishi kerakligini hayotning o‘zi talab qilmoqda.
AQShda sifat to‘garaklaridagi tashkiliy guruhlarga qoyiladigan talablar:
To‘garakda qatnashish ihtiyoriy bo‘lishi lozim. To‘garak a‘zolari va ularning rahbarlari hal qilinuvchi muammolarni o‘zlari tanlaydilar. To‘garakda faqat ma‘muriyatga tegishli muammolar ko‘rilmaydi. To‘garakni tuzilishida muammolarni hal qilish printsiplarini o‘rganadilar, bu o‘z navbatida to‘garakning kelgusidagi ishlarini muvaffaqiyatli bo‘lishiga asos bo‘ladi.
To‘garak qatnashchilari ish vaqtida yig‘ilishadi (haftasiga 1 soat). Yig‘ilishning umumlashgan tartibi:
– ochish, yangi a‘zolarni qabul qilish, umumiy tavsifga ega bo‘lgan yangiliklar va tashkiliy masalalar – 5 minut;
– to‘garak ishining haftalik yakuni – 5 minut;
– mahorat oshirishda yangiliklar va yangi materiallarni o‘rganish haqida – 5 minut;
– amaliy masalalarga qo‘llanuvchi yangi o‘zlashtirilgan bilimlar 40 minut;
– yakun yasash, natijalarni baholash – 5 minut.
To‘garak rahbarlari yetarli malakaga ega bo‘lmog‘i, ishonch qozonmoqligi va to‘garakni boshqarishga ihtiyoriy roziliklarini bermog‘i lozim. Ular firma boshliqlari va kasaba uyushmalari bilan aloqada bo‘lishlari shart.
Hamma darajadagi mutaxassislar texnikaviy maslahatchilar sifat to‘garagi ishiga yordam berishga majburdirlar, ularning iltimosiga binoan majlislarga qatnashishi ham mumkin.
Kichik va o‘rta holdagi firmalar o‘zlarining sifat to‘garagi ishlarini muvofiqlashtiruvchi xodimiga ega bo‘ladi, katta firmalarda esa bunday shaxslar bir va undan ortiqni tashkil etishi mumkin. Muvofiqlashtiruvchi xodim sifat to‘garagi va to‘garaklar orasida hamda rahbariyat o‘rtasidagi aloqa o‘rnatuvchi shaxsdir.
Firma tarkibidagi o‘rta rahbarlar ustalar, texnologlar tomonidan doimiy himoya qilinadi.
Firmaning eng yuqori rahbariyati tomonidan sifat to‘garaklarining rejalarini himoya qilish kafolatlanadi.
Sifat to‘garaklaridan foydalanishda, amerikalik korxona egalari ularning ishlarini mahalliy sharoitlarga moslashgan holda olib boradilar va shuning uchun aksariyat hollarda Amerikadagi to‘garaklarning faoliyati Yaponiyadagidan farqlanadi. Xususan, agar Yaponiyada faqat 50 – 60 to‘garaklar o‘zlarining darslarini ish soatlarida bajarsa, Amerikadagi to‘garaklar esa o‘z rejalariga ko‘ra, deyarli ishchi soatlarda o‘tkaziladi. Amerikadagi korxona egalari sifat nazorati to‘garaklarini joriy qilishda ishchilarni to‘garaklarda qatnashishini har taraflama rag‘batlantiradi. Bundan ko‘rinib turibdiki, to‘garaklarning “insonga” bo‘lgan yo‘nalishi, alohida o‘rin egallaydi. Masalan, “Ford” kompaniyasi o‘zining to‘garaklarini yaratilishining asosiy maqsadini “insonning fikr almashuvini yaxshilash, uning ishdagi sifatini, ijodiy potentsialini oshirish” deb e‘lon qilgan.
Ayrim G‘arbiy Yevropa kompaniyalari boshqarishning Yaponiya usuli deb ataluvchi usulini o‘rganishda ishlarining oqilona elementlarni joriy qilish bilan boshladilar. Eng ko‘p tarqalgani Sifat to‘garaklari bo‘ldi. Birinchilardan bo‘lib, bu usulni qo‘llagan davlat Buyuk Britaniyadir. Biroz keyinroq Fransiyada, Germaniyada, Italiyada, Ispaniyada, Niderlandiyada shunga o‘xshash to‘garaklar tarqala boshladi. Hozirgi vaqtda shunday to‘garaklar deyarli hamma mamlakatlarda mavjuddir.
Sifat to‘garaklari kollektivga ta‘sir ko‘rsatib, ularni mahsulotning sifatini yuqori darajada ta’minlashga xodimlarni safarbar qiladi. Shuning uchun ko‘pgina mamlakatlarda bu masalaga birinchi navbatdagi masala deb qaralmoqda. Bu muammoni yechishda korxona rahbari va kollektiv tadbirlarga ishonch hosil qilib, qo‘lni qo‘lga berib bir tanu, bir jon bo‘lib harakat qilishlarini hayotning o‘zi taqozo qilmoqda. Ana shundagina sifat to‘garaklari o‘z samaralarini bera boshlaydi. Buni har bir ishbilarmon, korxona rahbari chuqur tushunishi va vijdonan bajarishi lozim. Mahsulot sifatining yaxshilanishi sanoatni har taraflama rivojlanishiga, mustahkamlanishiga olib kelib, davlatning iqtisodiy qudratini oshirishga munosib hissa bo‘lib qo‘shiladi.
