Bahor haqida she’rlar to’plami

VARRAKLAR – Shukrullo

Xursand uyg‘onardim bahor chog‘lari,

Tongdan bo‘lar edi ko‘zim osmonda.

Shamol silkitganda terak shoxlarin,

Quvonchimning cheki bo‘lmasdi manda.

Yangi kelin kabi tomda chuchmoma,

Yal-yal yonar edi lolaqizg‘aldoq.

Lojuvard dengizdek bepoyon samo,

U ne bahor edi! U ne go‘zal chog‘!

Varraklar kuylardi shamolda jo‘shib,

Men tomda tinglardim chalqancha tushib.

VARRAKLAR QUVONCHI – Dilshod Rajab

O’tib ketdi badqovoq

Qishning achchiq ayozi,

Tabiat kiymoqda shod

Bayramona libosin.

Guldirab kular osmon

Chaqnab chaqmoq toshlari,

Kulgisining zo’ridan

Chiqib ketar yoshlari.

Ichga sig’may sevinchi

Qaynab toshar buloqlar,

O’zaniga sig’masdan

Toshar soyu irmoqlar.

HADEMAY – Dilshod Rajab

Yurmas achchiq izg’irin

Dalalarda izillab.

Kelar yoqimtoy shirin

Shabadalar g’izillab.

Oq varaqday osmonda

Turna rasmi chiziiar,

Simlarda qaldirg’ochlar

Askarlarday tizilar.

Viz-viz uchgan o’q kabi

Bolarilar vizillar,

Miq etmay uxlab yotgan

Borliq tinchi buzilar.

BAHOR SHAMOLI – Abdulla Oripov

Bahor kelayotir,

Toza, musaffo.

Moviy kengliklarda o‘ynaydi shamol.

Daralar qo‘ynida zangor bir havo,

Tumanli shaharda yotmoqlik malol.

Qoyalar ko‘ksida shodmon, beqayg‘u,

Oniy umri bilan sollanar chechak.

Bahor, bu — eng toza shabbodadir bu,

Bahor, bu — eng toza shamoldir, demak.

Kengliklar bag‘riga uraman o‘zni,

Ko‘zimga ko‘ringay dilbar diyorim.

Go‘dak nafasidek yupatar yuzni

Qish bo‘yi intizor kutgan bahorim.

Bahor-ku o‘tadi shamoldek shitob,

Mayli, o‘tajak u va o‘tar bo‘lsin.

Azizim, umringda havo bo‘lsin sof,

Umring shamollari muattar bo‘lsin.

ERTA BAHOR – Oybek

Ko‘k, moviy… Unda-bunda

Bulutlar asta yozar

Kumush qanotlarini.

Iliq, yoqimli kunda

Erkin o‘ynaydi qushlar

Chizib sirli xatlarni.

Ariq yoqalaridan

Yashil ko‘zli boychechak

Jimgina mo‘ralaydi.

Go‘zal bog‘chamda har yon

Ko’klamning mayin, ipak

Nafasi tarqaladi…

BAHORIM – Dilafroʻz Zayniyeva

Tabiat qoʻli gul sanʼatkor,

Tuhfasi, husni ham betakror,

Yasharish, uygʻonish senda bor,

Oʻlkamga xush kelding, bahorim.

Daraxtlar shoda dur taqibdi.

Bu ziynat dillarga yoqibdi,

Qizgʻaldoq jilmayib boqibdi,

Oʻlkamga xush kelding, bahorim.

Shoir sheʼridagi gʻuluvsan,

Oy yuzli qizlardek suluvsan,

Bunchalar betakror boʻlursan,

Oʻlkamga xush kelding, bahorim.

Har yilgi tashrifing hikmatdir,

Shifobaxsh giyohlar himmatdir,

Navroʻziy taomlar neʼmatdir,

Oʻlkamga xush kelding, bahorim!

SENGA OʻXSHAGIM KELADI, BAHOR – Nilufar Jabborova

Qalbimda ochildi goʻyo bir tilsim,

Sirlaring mahzani ado boʻlmasdek.

Oppoq orzularga toʻldi bu koʻksim

Ruhimni osmonga olib uchgandek.

Bunchalar fusunkor boʻlmasang, bahor,

Men senga oʻxshagim keladi takror!

Meni ham sen kabi kutisharmikin,

Yoʻllarimga boʻlib zor-zor, intizor.

Qani goʻzal boʻlsa sheʼrlarim sendek,

Ildizlari teran, sehrli gulzor.

Bunchalar fusunkor boʻlmasang, bahor,

Men senga oʻxshagim keladi takror!

Xushboʻy gullaringga bagʻrimni tutdim,

O, mavjlanib ketdi hislar ziloli.

Dilbar kunlar aro oʻzni unutdim,

Allalading meni goʻdak misoli.

Bunchalar fusunkor boʻlmasang, bahor,

Men senga oʻxshagim keladi takror!

BAHOR – Zulfiya,

Inson ko‘zlarida jon olar bahor,

Barcha tomirida uning to‘lqini.

O‘tmishning behuda oni kabi qor,

Beiz, bedard erib ketar uchquni.

Inson ko‘zlarida jon olar bahor,

O‘yinqaroq go‘dak singari bulut.

Ko‘k qovog‘i uyuq, yorqin bir viqor

Kishilar qalbidan boqar bo‘lib o‘t.

Bahorning sehrgar boqiy chiroyi

Yosh-u keksa ko‘nglin ovlaydi birdek.

Ko‘zguni sindirib tashlar. Kiroyi

Har kishining yoshi bu fasl dildak.

Har nurga, har qushga, har kurtakka shod

Benihoya yaqin bo‘ladi yiroq.

Go‘yo sensiz hosil bo‘ladi barbod,

Har tikilgan chigit ko‘ksing etar tog‘.

Bahor bo‘lmasaydi, odamzod albat,

O‘zi kashf etardi, kashf etganday baxt…

BUNCHA YAXSHISAN, BAHOR – Zamira Ro‘ziyeva

Sunbul-sunbul bir quloch,

Tolbargakdan taqib soch.

Gul tersam, guloyim deb,

Qo‘shiq aytdi qaldirg‘och.

Olam go‘zal, beg‘ubor,

Buncha yaxshisan, bahor.

Gulzorlar bo‘y taratar,

Bulbullarni sayratar.

Halinchagim hayyo-hu-uv,

Uchsam jonni yayratar.

Ko‘ngil naqshisan, bahor,

Buncha yaxshisan, bahor.

Chehralarga chiroy sen,

Sehrga, sirga boy sen.

Osmoni tinch elimda,

Qanot yozgan Xumoy sen.

Hofiz – baxshisan bahor,

Buncha yaxshisan, bahor.

BAHOR – RAMAZON Baqoyev,

Bahor keldi kulib noz bilan,

Turfa gullar qo‘lda soz bilan,

Kutdik uni zo‘r e’zoz bilan,

Quvonchimsan, go‘zal bahorim.

Varrak bo‘lib aylasin parvoz,

Satrlarim tushgan oq qog‘oz,

Madhing kuylay qo‘lga olib soz,

Ilhomchimsan, o‘zing, bahorim.

Daraxtlaring gullasin o‘lkam,

Olam ichra o‘zingsan olam,

Jannatlarday bebaho, ko‘rkam,

Bog‘bonimsan, naqqosh bahorim.

BIZNING BAHOR – Dilshod Rajab

Bahor doim bahor-da,

Kimligini bildirar.

Qotib yotgan toshdan ham

Gul-chechaklar undirar.

Qir-adirga loladan

To‘shar alvon poyandoz.

Hatto jarlik, daraga

Gul taqib berar pardoz.

Haydab kelar cho‘ponday

Turfa qushlar “poda”sin.

Tizar simga marjonday

Qaldirg‘ochlar shodasin.

Sayratvorar qish bo‘yi

Churq etmagan borliqni.

Sharaqlatib kuldirar

Shashti past soy, ariqni.

…Bahor shunday hunarlar

Ko‘rsatar biz yoqlarda.

Og‘zining suvi oqib

Qarar ulkan tog‘lar ham.

YANA YUZ OCHMOQDA YURTIM BAHORI – Murod Rahmon,

Yurtim bahori

Xush ifor taralar qir, adirlardan,

Dalalar bag‘ridan… barqut yerlardan…

Dilni ogoh etib ajib sirlardan,