Bo‘lgan ekan bir Ho‘tik
Sho‘x va qaysarroq.
O‘g‘irlarkan qizlardan
Ko‘zgu va taroq.
Boqar ekan ko‘zguga
Tarab yollarin.
Hayron qilib yurarkan
Echki, mollarni.
Ulg‘ayib ham, uning hech
Kirmabdi aqli.
Bir kun egar bog‘lashsa,
Chiqibdi jahli.
Unga minmok, bo‘lganni
Ustidan otib,
Dumalanib kulibdi
Qotib va qotib.
Olgan chog‘da egasi
Tayoqni qo‘lga,
Xoda qilib dumin u,
Qochibdi cho‘lga.
Yozda maysa chaynabdi,
Yem yebdi qishda.
Fermalarga kirarkan
Tunda tirqishdan…
Bir kun ko‘rib qolibdi
Yuvvosh bir cholni.
U munkayib yurarkan
Silab soqolni.
Mindiribdi rahm etib
Uni ustiga.
Chol minnatdor boqibdi
Yangi do‘stiga.
Hozir ham u chol bilan
Inoq ekan ja…
O‘sha Eshak, rost aytsam,–
Menman.
Ha-xah-ha!
Anvar Obidjon
O‘zbek xalq ertaklari
