Shaffof qadahlarda ko‘pirgan ne u?
Qo‘llarim, ne uchun titraysiz endi?
Oynada qahraton emas u, gul-ku,
Ertagacha hali bu tun uzundir.
So‘raymiz “Devonu lug‘otit turk”dan,
“Yil”, axir, ”yel» emas, titramang, ey dil.
“Yil”, axir, shunchaki guvranib yotgan
Poygadan shafqatsiz ezilgan yo‘ldir.
Kiprigim torida titrama, ey yosh –
Kiprigim toriga osilgan dunyo…
Dunyo, bu ne asror, meni qil ogoh:
Poyimda – xazonlar o‘ynar beparvo,
Ortimda – qirq yillik yashin urgan bog‘,
Ko‘ksimda – manguday guvlagan daryo…
***
Qoraygan bog‘larga qalin qor tushdi,
Yodimiz yodiga tag‘in yor tushdi.
Dilga – ahli tarab ko‘ngillaridan
Quvg‘in aylamishlar – jam’i zor tushdi.
Bulbullar tindilar – oshiqlikmi shu?
Orom yo‘q – ishqimiz betakror tushdi.
Bori ishq zahrini bizga ber, falak,
Ko‘nglimiz ko‘tara xaridor tushdi.
Nigohimiz naqqosh yo‘lga termulib,
Darchangizga boqing – navbahor tushdi.
Laylidan so‘ylamang, afsonami ishq?
Devona baxshimiz – bizga or tushdi.
Yaldo tunlarida so‘yladik doston,
G‘uluvmas, holimiz rostu bor tushdi:
Oh urdik, ummonlar uchdi falakka –
Yo‘q esa, bog‘larga qaydin qor tushdi?
Muallif: Nodira AFOQOVA
