Quyosh haqida sher eng sara sherlar to‘plami

Quyosh hamda oftob haqida kattalar va bolalar, uchun eng sara sherlar to‘plamini qabul qiling.

Quyosh buncha shoshasan

Botmay tursang boʼlmasmi?
Yoki onang koʼnmasmi?

Shoshma, bir oz, botmay tur,
«Yotogʼinga» ketmay tur.

Botmay tursang, juda soz,
Oʼynab olaman bir oz.

Soʼngra mayli botsang xam,
Yotogʼinga ketsang xam!

Jon quyoshjon

Quyoshday singib ketay

Yashasin oftob

Quyosh o’zi taftga zor

Qish va bahor o’rtasi bir kun.
Kutgil, yurak, erta tong payti,
Kurtaklarni tashlab ketar tun,
Va osmonda quyosh gullaydi.

Quyosh

Quyosh dilni yoritgan

Bizga doim baxtlar yor!
Kim qiziqsa bizning ishlarga,
Qolmas aslo g’azzod qishlarga.
Xush navosi o‘xshar qushlarga,
Serquyosh yurt kimda bor?

Bizga doim baxtlar yor!
Tinch yurtim, ozod yurtim,
Har go‘shasi obot yurtim.
Ko‘nglim senla shod yurtim,
Serquyosh yurt kimda bor?

Bizga doim baxtlar yor!
O‘zing menga beshik bo‘lding,
Baxtga eltar eshik bo‘lding.
Har ishimga sherik bo‘lding,
Serquyosh yurt kimda bor?

Bizga doim baxtlar yor!
Ollox seni inom etgan,
Bu zaminda dono o‘sgan.
Doim bizni dunyo ko‘rgan,
Serquyosh yurt kimda bor?

Bizga doim baxtlar yor!
Joni fido Shamshod Safar!
Senga mudom xizmat qilar.
Sendan albat qarzin uzar,
Serquyosh yurt kimda bor?
Bizga doim baxtlar yor!

Yoz bilan quyosh

Gap ko‘p ekan, bilsangiz,
Inoqlik, ahillikda.
Baraka ham shu yerda,
Beminnat saxiylikda.

Shunday to‘kinlik, to‘qlik,
Shundan chor atrof ko‘rkam.
Kundan-kun yashnab borar,
Mening jonajon o‘lkam.

Dunyo shunday g‘aroyib,
Sirga to‘la tabiat.
Jannatmonand yurtimda,
Hayot go‘zal to abad!

Quyosh ochib kaftini

Quyosh bizga o‘xsharkan

Tik qarasam to‘lardi,
Ko‘z yoshga.

Qishda boshqacha bo‘lib,
Qolibdi,

Bulutlarga o‘ralib,
Olibdi.

Issiq kiyimlar kiyib,
Yuribman.

Quyoshga tik qarab,
Turibman.

Yoqimli xayollarga,
Berildim.

Quyosh bizga o‘xsharkan,
Deb bildim.

Nur sochar quyosh

Ishini boshlar kelin,
Qiz boringki qari-yosh,
Salom-alekdan keyin,
Nur sochar kulib Quyosh.

Hamma yoq go‘zal chunon,
Hamma yoqda gul qalosh,
Ko‘ngli to‘lib qishloqdan,
Shaharga qarar Quyosh.

Odamlar uxlar hamon,
Ko‘chadamas kelinlar,
Hech kimsa demas «salom»
Hech kim demas «kelinglar».

Quyosh mehri

U har safar nur elaydi,
Maysalari tushar terga.
Ma’yus, horg‘in xayrlashar,
Manglayini bosib yerga.

To kechgacha qilib mehnat,
Qizaradi sariq yuzi.
Yaxshiligin minnat etmas,
U osmonning oltin qizi.