Kuz fasli haqida eng sara sherlar to‘plami kattalar va bolalar uchun. Har bir faslning o‘z chiroyi bo‘lganidek, kuz fasli ham o’zgacha chiroyi, hech qaysi faslnikiga o’xshamagan husn-tarovati bor.
Kuz fasliTut daraxti yoz boʼyi,
Yana qaytgan asliga.
Baxorda ipak qurti,
Tashna boʼlar bargiga.
Yozda men koʼrgan qushlar,
Janublarga ketibdi.
Kuz fasli demak doʼstlar,
Oʼlkamni zabt etibdi.
Do‘rmonda kuz
Sira ko‘z tegmasin qizg‘in ulfatga,
Qishda ham yashnaylik samoviy oydek.
Sizni taklif etar she’riy suhbatga
Mirtemir, Shayxzoda, albatta, Oybek.
Kechgi kuz
Tungi bog’lar qora o’pqonday,
Guvlar bo’ron kezingan chog’lar.
Bog’ni chetlab o’tadi tunda,
Qo’rqa-pisa oydin so’qmoqlar.
Oltin kuz keldi
Kuzni olib ketdi aravaDaraxtlarning rangi qorayib,
Bog’da esdi achchiq kuyundi.
Kuz yo’llari misli qora ip,
Cho’zildilar – yomg’irlar yuvdi.
Oq varaqqa siyoh dog’lari,
Sochilganday – ayni kun botar,
Har sharpadan kuzak bog’lari,
Qarg’alarni ko’kka sachratar.
Qushlar sergak –
Qora olchaday,
Ko’zlarida hadik surati.
Kezib yurar bog’ni kechalar,
Yog’ilmagan qorlar hasrati.
Aravada savat va savat,
Naqsh olmalar osmonga boqar.
Kuzni olib ketdi arava,
Aravaga sig’madi bog’lar.
Yana xazonrezgilik
Kuz kelib yo‘qoldi unig sirdoshi
Oltin fasl kuz fasliBunday oltinligin ham,
Tengsiz totliligin ham,
Aytsam bitmas siri bor:
Unda mehnat teri bor.
Oltin kuz kezar
Ko‘p o‘tmay qirlarda o‘t ham unadi,
Bir-birin takrorlar fasl va hayot.
Bahorda kuzakni istab yonadi,
Kuz payti bahorni qumsar odamzod!
So‘nggi yaproq
Shir yalong‘och, daraxtning
Qolgan so‘nggi chaqasi.
Kuz manzaralari
Kuz tuniTin olar borlik tun bagrida,
Boʼlgan barcha-barchasi unut.
Bargin tukib sovuq zaxridan,
Daraxt xam jim, saqlaydi sukut.
Yerga toʼshalgan sariq gilam.
Daydi shamol dastidan toʼzgʼir.
Unutilgan quvonch-u, alam,
Tong otgach boz uyma-uy izg‘ir.
Kuz tashrifi
Nimani izladim kunduzdir, tundir,
Barcha ko’rganlarim nahotki abas.
Shamolni g’orlarga qamash mumkindir,
Qayta olinmagay “puf” degan nafas.
Ibtido bor ekan bordir intiho,
Chigal hislaringga kuz bergay barham.
Balki o’n yil o’tar, yuz yildir, ammo
Juma namoziga kelurman men ham.
Kuz isi
Bariga ulgurib
Kuz fasli, daraxtlar bargi sarg‘ayib,
Yerga to‘kib bargin, turar angrayib.
Zaminni sap-sariq «to‘shak»ka burkar,
Qolgan «rang»larin xam, ustiga purkar.
Xovli etagida bir uyum axlat,
Joyidan jilmagan, yetmagan fursat.
To‘y-xasham, bariga ulgurgan inson,
Bir uyum axlatga vaqt topmas xamon!