Atirgul haqida sherlar to‘plami. Ushbu sahifada atirgul haqida eng sara sherlar to‘plami o‘rin olgan bo‘lib. Barcha sherlar bilan birin-ketin tanishib chiqishingiz mumkin.
Faqatgina atirgul
So‘ng barchasi subhidam, sal iymanib, nozlanib,
Quyoshni kutar emish, sharq tomonga yuzlanib.
Faqatgina atirgul, sog‘inch dog‘lab ko‘ksini,
Quyoshi ketgan yo‘ldan olmas emish ko‘zini.
Ters tomondan kun chiqqach, to‘lib shabnam — ko‘zyoshga,
Hayratu araz bilan qayrilarmish quyoshga.
Men bir — safar odami, yo‘lda kechar hayotim.
Gulim, dilda yonadi bir iltijo, bir dodim.
Bu dunyoda yo‘l ko‘pdir, Gulim, umrim — xayoldan:
Gohi janubga botib, chiqadirman shimoldan.
Atirgulim — sevgilim, men qaylarda yelmayin,
Ketib qaysi ko‘chadan, qaysi yo‘ldan kelmayin.
Ko‘zlaringni qadab qol quyosh yanglig‘ dilimga,
Kelgunimcha qarab qol, jo‘nab ketgan yo‘limga.
Atirgul bog‘ to‘rida
Nashtarlaringdan qo‘rqmay, yovuz qo‘llar keldimi?
G‘uncha gullar ochilmay sovuq shamol yeldimi?
Ayt taqdirning bitigi, senga shunday bo‘ldimi?
G‘unchalaring ochilmay hayoting kim so‘ndirdi?
Orzuying armon bo‘lib, ushalmayin qolgandir,
Ajalning qaysi o‘qi, seni nishon olgandir.
Balki endi yashashdan, ko‘ngilginang qolgandir,
Ex atirgul, atirgul ayt shoxing kim sindirdi.
Bir kun kelib sen g‘arib, g‘unchalaring ocharding,
Havasimni keltirib, iforlaring socharding.
Lek tabiatdan sen ham mendek nochor yaralding,
Jonim gulim atirgul, ayt shoxing kim sindirdi.
Taqdiringning bitigi shunday bo‘lsa netarsan,
Yovuzliklardan sen qochib, qayerlarga ketarsan.
Ko‘zlaringda marjon yosh, dilni vayron etarsan,
G‘aribginam atirgul, ayt seni kim so‘ndirdi.
Unut barcha armonni, yonma nafrat dog‘ida,
Ayla diling nurafshon, sayr et jannat bog‘ida.
Do‘st bo‘laylik ikkimiz, go‘zal yoshlik chog‘ida,
Munisginam xush atring armonlarim o‘ldirdi.
Qurib ketdi atirgul
Bir zum neni o‘yladi,
Ne ko‘rindi ko‘ziga?
Tanasi bir seskanib,
Kelib oldi o‘ziga.
Eski qizmas, men bilgan,
Yangi kelin edi u.
«Ishqimiz-chi?» — dedim men,
«Ishqimiz-chi?» — dedi u.
«Qursin, — dedik, — ishqimiz!»
Qurib ketdi, atirgul.
Ikki qalbni bir sovuq
Urib ketdi, atirgul.
Yarmiga sen sababchi.
Yarmiga men sababchi.
Atirgulni yo‘qlab bormog‘im
Yo‘limizga sochilar gulbarg,
Musichalar qilishar duo.
Ota uyin qilar ekan tark,
Ko‘zyosh to‘kar Atirgul… Shu on –
Dugonasi – qizg‘aldoq bilan.
Pichirlashar, bilmayman, neni.
Hozirdanoq yuz aldoq bilan
O‘z izmiga solmoqchi meni.
Mayli,
Gulga bo‘ysinsam – aybmas,
Titrab turar nozik vujudi.
Buncha xushbo‘y! Sirini aytmas,
Suvmas, atir ichganday xuddi.
Yashayapman –
Ming yil, yo bir on:
Vaqtning menga nisbati yo‘qdir.
Anglab yetdim: sevsa gar inson –
Malak!
Boshqa qismati yo‘qdir.
Shu savdoki – boshimga tushdi,
Shu sharafga loyiq ko‘rdi Haq:
Ehtimol, bu bir shirin tushdir,
Balki, afsun yoki bir ertak.
Atirgulni singan yaprog‘i
Ufq qa‘rida – u suygan qo‘ng‘iz,
G‘arq bo‘lmaydi quyqa gumonga.
To yor ekan shunday go‘zal his.
Yetishajak bir kun ummonga.
Atirgulni bandini kesdim
Axir, senga qilgandim tuhfa,
Tilagandim yolg‘iz muhabbat.
Orzum edi: u bilan uxlab,
Tushlaringda meni ko‘r faqat.
Sen-chi, bag‘ring tosh ekan, dilbar,
Qanday og‘ir gunohga botding –
Latif g‘uncha qadrini bilmay,
Loyqa ariq qa‘riga otding.
Endi meni qo‘ymaydi bu gul,
Endi menga abadiy raqib.
Tushlarimni to‘zg‘itadi ul,
To o‘lguncha qiladi ta‘qib.
Bir kun o‘lsam…
To‘lg‘onar qabrim,
Toshib chiqar mushkin anduhi.
Ayamasdan sochadi atrin
Atirgulning bezovta ruhi!
Atirgul labidagi shabnam
Yorug‘ So‘z u. Qadr kechasi –
Malaklarning og‘zidan tushgan.
Shoirlarning necha-nechasi
Uni faqat ko‘rmishdir tushda.
Men ham yolg‘iz unga ishonib
Olgan edim qo‘limga qalam.
Qaro tunda – o‘sha nishonim,
Shu‘lasida tashlayman qadam.
Agar bo‘g‘sa zim-ziyo kecha,
Agar zulmat olaytirsa ko‘z
Sherim o‘qing… Lahzada kechar
Dilingizga ushbu yonarso‘z.
