«Оққушим», «Эрка қушим» (1979), «Ёруғлик одами» (1983), «Рўмолча» (1988), «Бухорога Бухоро келди» (1999), «Дурдоналар» (2005) каби шеърий тўпламлари нашр этилган. Бир нечта тарихий-маърифий китоблар ҳам ёзган («Баҳоуддин Нақшбанд ёки етти пир», 1993; «Уч авлиё», 2000; «Ҳазрат Абу Кафс Кабир», 2006; «Икки юз етмиш етти пир», 2006; «Ҳазрат Баҳоуддин Нақшбанд», 2006; «Ҳазрат Каъбул Ахбор Валий», 2007 ва бошқа).
У беш қисмдан иборат “Имом ал Бухорий” телевидеофильми, “Абу Хафс Кабир”, “Ҳожаи Жаҳон” телефильмлари сценарийси муаллифи. У Гётенинг “Ғарбу Шарқ девони” китобини олмон тилидан, Хожа Ориф Ревгарийнинг “Орифнома”, Муҳаммад Боқирнинг “Мақомати Шоҳи Нақшбанд”, Ҳожа Шаҳобиддиннинг “Мақомати Сайид Мир Кулол” китобларини форс-тожик тилидан ўзбек тилига таржима қилган.
«Меҳнат шуҳрати» ордени (1999) ва «Фидокорона хизматлари учун» (2005) ордени билан мукофотланган.
Садриддин Салим Бухорий 2010 йилнинг февраль ойида вафот этган.
