Menimcha suv haqida maqollar ko’p bo’lmasa kerak, lekin shunday bo’lsada gapda «suv» so’zi bo’lgan maqollarni yozib ko’raman (ularning mohiyati suv bo’lmasligi ham mumkin):
Yer — xazina, suv — gavhar.
Yerni buzadigan ham suv, tuzadigan ham suv.
Oldingdan oqqan suvni qadri yo’q.
Suv — zar, suvchi — zargar.
Suvning ko’rinishi muloyim, bag’ri esa tosh.
Suvning ozi ham bir balo, ko’pi ham bir balo.
Do’st do’stga boqar, suv soyga oqar.
Oshning ta’mi tuz bilan, suvning t’a’mi muz bilan.
Suv — hayot manbai.
Suvni bersang elga, yasharsan ming yilga.
Har toycha o’zi suv ichgan bulog’ini maqtar.
Oqar suvning haromi yo’q.
Bir kishi ariq qazar, ming kishi suv ichar.
Ko’lmak suvga — sassiq alaf.
Ko’r ko’rni topar, suv — chuqurni.
Oy suluvi — nur, Soy suluvi — suv.
Birov suv topolmaydi ichgani, birov suv topolmaydi kechgani.
Suvni ming qaynatsa ham quyulmas.
Suv ichadigan qudug’ingga tupurma.
Suv ichganda, ariq qaziganni unutma.
Suvni ich, chashmani bulg’ama.
Yiroqdagi suv bilan chanqoqlik qonmas.
Suv ham qattiq yerda to’xtab turar.
Toshni siqqan bilan suv chiqmas.
Pismiq, telba farq qilar, tinch oqqan suv g’arq qilar.
Suvga suyanma, yovga sig’inma.
