Яна осмонингдан ерга қуларсан,
Яна маъсумликдан чекарсан озор.
Узун кечаларни тонгга уларсан,
Ернинг юзин ёруғ айлагайсан, қор.
Не-не юракларда муз қотди оҳим,
Сендек қаро ерни қучолмасман шод.
Эй қор, осмонларга етган фарёдим,
Эй қор, тўкиларсан сокин, бефарёд.
Истаранг иссиқдир, сочилган завқинг
Ёруғ кунларимдан келтирар дарак.
Бошимдан ёғдирар, тўзғитиб раҳмин,
Иссиқ-совуғимдан хабардор фалак…
Ҳарорат ахтариб кезарсан, бироқ,
Жаҳоний борлиғинг – бир томчи кўз ёш.
Сени деб қон ютар намдийда офоқ,
Сени деб заминга қайтади қуёш…
Muallif: Шаҳодатбону ИМОМНАЗАРОВА
