Unitilmas muhabbat

Odatdagi sertashvish tonglardan biri,soat chamasi 8:30 larda 80 yoshlardagi erkak kishi jarrohi qilingan bosh barmog’idagi qatmlarlarni oldirgani keldi.Uning judayam shoshilayotgani ko’rinib turardi.U hayajonli engil titroq ovozda ertalab soat 9 da muhim ishi borligini aytdi.


Doktorlar hozir band ekanligi va u bilan bir soatlardan keyingina shug’ullana olishlari mumkinligini bilganim uchun , afsusli holatda boshimni chayqab, o’tirib turishini so’radim.Biroq uning soat millariga naqadar mungli qarab qo’yayotgan ko’zlariga boqib, ich-ichimdan unga rahmim kelib ketdi.O’sha damda menda boshqa mijozlar bo’lmagani uchun uning yarasi bilan o’zim shug’ullanishga qaror qildim.


Uning barmoqlari bilan shug’ullanish jarayonida biz suhbatlasha boshladik.Men o’zimni to’xtatolmay,undan so’radim:”Bunchalik shoshayotgan ekansiz, balki vrach qabuliga yozilgandirsiz?”


«Yo’q, unchalik emas.Men kasalhonada yotgan xotinimni ovqatlantirishga ulguyrishim kerak.”


Shunda men undan nima bo’lganligini so’radim.Va keksa kishi xotinida Alsgeymer kasalligi aniqlanganligini aytdi.Biz gaplasha turib, men uning barmog’idagi qatmlarni olib tashladim va jarohatiga dori surtib qo’ydim.Soatga qarab, undar agar biroz kechiksa , uning xotini tashvishlanishi mumkinligini so’radim.


U meni hayratga qoldirgan holda xotini uni keyingi besh yilda umuman tanimasligini aytdi. «U xatto men unga kim bo’lishimniyam bilmaydi”,-deb qo’shimcha qildi u boshini chayqab.


Men hayron bop’lib dedim:”U xatto sizning kim ekanligizni bilmasa ham har kuni ertalab u yerga boraverasizmi?”


U jilmaydi va qo’limga otalarcha urib dedi:

«U mening kimligimni bilmasa ham, men uning kimligini bilamanku!”



Men ko’z yoshlarimni ba’zo’r to’xtatib qoldim.U ketgach, qo’llarim xuddi ularda chumoli o’rmalayotgandek jimirlab ketdi va o’ylab qoldim: «Men butun umr orzu qilgan sevgi xuddi shunaqa emasmi???”


Kasallagiga qaramasdan shunday g’amxo’r eri bo’lganligi uchun, u shubhasiz eng baxtiyor ayoldir.


Haqiqiy sevgi – faqat jismoniy hissiyot va shunchaki romantika emas.Haqiqiy sevgi bu hammasini: bo’lib o’tganini ham, kelajakda bo’ladiganini ham va umuman bo’lmaydiganini ham qabul qila olishdir.


Yaxshi do’stlar yulduzlarga o’xshashadi… Siz ularni doim ham ko’ravermaysiz, lekin siz doimo ularning borligini bilib turasiz.